Mange rundt om i Noreg har vinterferie denne veka. Eg jobbar som lærar i Akershus, og ferien min er over, og eg har alt vore to dagar tilbake på jobb. Det har vore ein merkeleg overgang etter ferien denne gongen. Vanlegvis blir dei kortare feriane tilbrakt i heimlege strøk hjå foreldra mine, men denne gongen gjekk reisa litt lenger, til Bangkok. Eg hadde ein flott tur, opplevde mykje på ei kort lita veke og har til og med fått litt farge.
Sidan dette er ein kosthaldsblogg, skal eg skrive litt om korleis det å kombinere reise og mat fungerer for meg. Eg synest nemleg ikkje at det er så lett. Sjølv om eg ikkje har skrive det før her, er målet mitt med ete lavkarbo hovudsakleg å gå ned i vekt. Vektnedgang og ferie går ikkje alltid så godt i lag. Eg løyser dette med å ta ein pause medan eg er på tur. Eg er nysgjerrig. Eg er glad i mat. Eg er svært interessert i nye smakar, og vil gjerne prøve nye rettar, råvarer og kombinasjonar når eg reiser, og særleg når eg er langt borte og på stader eg ikkje har vore før. Då ønsker eg ikkje å begrensa inntaket til det som passar med dietten min. Eg er heldig som ikkje har intoleransar eller allergiar. Dei som har det kan sjølvsagt ikkje ta seg den luksusen og ta pause frå matregime. Men eg kan. Derfor har eg i ferien ete mykje rart og forskjellig. Nokre gonger har eg unngått til eksempel ris, medan andre gonger var curryretten så sterk at eg trong noko å dempa han med. Eit par gonger hadde eg lyst på is. Då kjøpte eg det. Og koste meg. Det vart nokre halvliterar med øl. Friterte bananer vart ein slager. Søt klebrig ris med mango var godt, og det var også nokre munkelignande lappar med kokos eg kjøpte på gata og hadde til frokost ein dag. Stekte grasshopper var godt, men det er også stort sett berre protein. Eg kjøpte også kyllingspyd nokre gonger, utan tilbehør. Eg hadde heilt fint klart å halde dietten på denne reisa dersom eg ville, men for meg er utprøving av smakar ein så stor del av reiseopplevinga at eg ikkje ville begrensa meg sjølv.
Og resultatet? Fem kg i pluss. På ei veke. Men det var verdt det. Og berre dei hovne beina mine stabiliserer seg etter flyturen, så reknar eg med at det meste forsvinn. Og eg er alt tilbake i den gamle tralten frå før ferien.
endaeinlavkarboblogg 